LAREN - Zaterdag 5 juli opende Monique Kropman de expositie van Annemieke Vetter in de (h)Artgalerij van het Brinkhuis. De expositie kreeg de naam ‘Her er Jeg’ – hetgeen Hier ben ik betekent in het Noors. Annemieke woonde en werkte 24 jaar in Noorwegen – vandaar deze naam voor de expositie. Deze expositie is gratis te zien tot 21 augustus 2025.


Noorwegen

Het land van de indrukwekkende fjorden, het land waar de zon zomers bijna niet onder gaat, maar ook het land van de trollen !! En natuurlijk het verhaal van Peer Gynt, op muziek gezet door Edvard Grieg en dan … de grote Noorse schilder Edward Munch. Die kennen we allemaal met zijn ‘Schreeuw’ (in het Noors Skrik)

In overweldigende kleuren laat Munch zien dat de natuur schreeuwt. Een geluid dat je niet kan stoppen; je oren bedekken helpt niet. Het geluid is in de lucht, het bos en in je vingers! Het is niet de angstschreeuw van Munch. Hoewel zijn ‘Schreeuw’ wel gebruikt werd als model voor de hele enge films van Scream.

Terug in Nederland

Toen Annemieke na die 24 jaar weer in Nederland kwam wonen, was het natuurlijk ook weer fijn om terug te zijn, fijn om weer bij haar familie en vrienden te zijn. Maar …. wat zij vooral miste, waren toch die bijzondere kleuren van Noorwegen. Nederland kan immers soms best lang grijs zijn.

Ze ging weer les geven aan de Montessori school in Laren. Na een aanmoediging van haar collega / kunstenaar Koos Koopmans , om iets met haar tekentalent te gaan doen, neemt ze zijn advies aan en gaat een eerste schilderles volgen bij Marjolein Schiffers. En ze was meteen helemaal verkocht en ging met veel enthousiasme elke maandag naar les. En weer bleken het juist die kleuren te zijn, waar haar voorliefde lag.

Passie voor kleur

Er ontwaakte een ware passie voor kleur en vormen in haar en vanaf dat moment is het schilderen niet meer uit haar leven weg te denken. Maar naast het kleurgebruik, is ook de techniek van groot belang en om dit ook onder de knie te krijgen, neemt ze les bij verschillende kunstenaars. O.a. volgde ze ook lessen bij Marcelle Schoenmaker. Zij leerde haar kijken, kijken en nog eens kijken, want schilderen is kijken ! Maar ook durven! Composities opzetten met een dikke penseel en er dan gewoon weer doorheen of overheen schilderen.

Ook kijken naar het werk van andere kunstenaars blijkt een enorme leerschool te zijn. Zo is zij groot bewonderaar van Hans Bayens en de Belgische Jan de Vliegher, wiens werk zij uitgerekend weer tijdens een vakantie op een grote tentoonstelling in Noorwegen zag.

Stichting Kunst in Laren

Om zich aan te sluiten bij andere schilders in Laren, werd zij lid van de St. Kunst in Laren. Deze stichting werd in 2012 opgericht door een aantal kunstenaars als alternatief voor de bestaande atelierroute, waar je toen nog voor geballoteerd moest worden. Inmiddels zijn de beide atelierroutes al lang weer samengevoegd tot de enige echte Larense Atelierroute, die we in mei nog konden beleven.

In 2017 nam Annemieke het stokje over van de toenmalige oprichtster en voorzitter: Janine Boot en werd zij voorzitter van de Kunst in Laren. Wat begon als een initiatief van bevlogen kunstenaars is nu uitgegroeid tot een levendige vereniging met ca. 60 leden. Door ziekte heeft Annemieke haar functie een paar jaar geleden neergelegd. Maar kon zij zich wel weer helemaal gaan richten op het schilderen.

Dan krijg je een soort kettingreactie; ze werd gevraagd door de St. KKIDS, waar ze mee werkte aan het kunstproject als docent / kunstenaar op jawel : de Montessori School. Met heel veel plezier kon zij weer in haar ‘oude’ klas werken – Even terug in de tijd!

Ook deed ze met Gideon Calis mee aan een speciaal project ‘Jong & Oud’. Een project met de bewoners van het Rosa Spier Huis en de leerlingen van de Montessori School. Dit werd met veel wederzijds enthousiasme uitgevoerd in het theater van het Rosa Spier Huis.

Geïnspireerd door kleur

Theorieën over ‘wat doen kleuren’ houden Annemieke nog steeds bezig. Al haar kunstwerken zijn met enorme liefde voor al haar voorgangers en de grote meesters op het doek gezet.

Kijken, kijken en kijken

Wat is er nou leuker dan naar mensen te kijken; Michael Jackson zong het al: ‘We are the World, we are the children… Dat zien we terug in haar prachtige mondiale portretten. Maar ook haar aandacht voor de uitbundige bloemen. Of de mooie verstilde zonnige plekjes, waar je de warmte haast kunt voelen.

Nu zijn voor het eerst op deze solo expositie haar mooiste werken bijeen gebracht en wij hopen dat u er net zo veel van zult genieten als Annemieke deed bij het creëren ervan!